مشاهیر اصفهان
استاد محمود دهنوی
4708استاد محمود دهنوی در همن‌ماه 1305 هجری شمسی در شهر اصفهان قلب تپنده هنرهای صناعی ایران دیده به جهان گشود.
عشق زایدالوصف او که از ایمان و اعتقاد سرشار و عمیقش نشأت می‌گرفت، خیلی زود یعنی در هشت سالگی، او را با دنیای پر راز و رمز قلمزنی آشنا و مأنوس نمود و بدین سان او که هنوز دوران طفولیت را می گذراند در کارگاه برادران عتیقه‌چی به کار پرداخت. علاقه‌ی مفرط او به هنر قلمزنی و نقش‌آفرینی بر روی فلز آنچنان بود که دیری نپایید تا او به ایجاد کارگاه مستقلی ترغیب شود تا همراه و همگام استادانی چون حسین علاقمندان، حاج علی محمد پرورش، ذوفن و ... فصل درخشانی از هنر قلمزنی را رقم زند.
دکتر کمال الدین جناب
1982
دکتر کمال‌الدین جناب استاد دانشگاه و فیزیکدان ایرانی و پیشگام فیزیک هسته‌ای در ایران بود.[۱][پیوند مرده]
وی که متولد اصفهان بود مدرک کارشناسی خود را از دانشگاه سوربون فرانسه و دکتری تخصصی (PhD) فیزیک هسته‌ای خود را از انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا (Caltech) زیر نظر رابرت میلیکان در آمریکا دریافت نمود.
چند دوره رئیس دانشکده علوم دانشگاه تهران بود. بر اساس تحقیقات انجمن فیزیک ایران، اولین مقاله فیزیک نوشته شده ایرانیان و منتشر شده در نشریات علمی بین‌المللی (در سال ۱۹۳۷) از او بود
او همچنین از اعضای حزب ایران و جبهه ملی ایران بود.
شیخ بهایی
1556شیخ بهایی
بهاءالدین محمد بن حسین عاملی[۲] معروف به شیخ بهایی (زادهٔ ۸ اسفند ۹۲۵ خورشیدی در بعلبک، درگذشته ۸ شهریور ۱۰۰۰ خورشیدی در اصفهان) حکیم، فقیه، عارف، منجم، ریاضیدان، شاعر، ادیب، مورخ[۳] و دانشمند نامدار قرن دهم و یازدهم هجری؛ که در دانش‌های فلسفه، منطق، هیئت و ریاضیات تبحر داشت. در حدود ۹۵ کتاب و رساله از او در سیاست، حدیث، ریاضی، اخلاق، نجوم، عرفان، فقه، مهندسی و هنر و فیزیک بر جای مانده است. به پاس خدمات وی به علم ستاره‌شناسی، یونسکو سال ۲۰۰۹ که مصادف با سال نجوم می‌بوده نام وی در لیست مفاخر ایران ثبت گردید.[۴]